 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
|
 |
|
|
|
Publikacje
| Wyszukaj publikacje zawierające tekst: | |||
| wersja do druku |
| Ryzykowne kredyty. |
| Ryzykowne kredyty Trudny wybór między sukcesem marketingowym a bezpieczeństwem transakcji Często stosowane, a nieprzemyślane zapisy umów kredytowych na zakup samochodu mogą prowadzić do pozbawienia się przez bank możliwości odzyskania pożyczonych pieniędzy. Nie wszystkie tzw. ułatwienia kredytowe są dla banków bezpieczne. Oferta nowych samochodów osobowych dostępnych na rynku jest ogromna. Importerzy i dilerzy samochodów chcą przekonać potencjalnych nabywców do wyboru sprzedawanej przez siebie marki. Prześcigają się więc w promocjach, reklamie, aktywnym marketingu i daleko idących ułatwieniach dla nabywców. Wydaje się, że najbardziej zaciekła walka marketingowa toczy się o względy średnio zamożnego klienta, którego nie zawsze w danym momencie stać na oferowaną mu markę. Uproszczenia procedur Powszechnie wykorzystywanym pomysłem na istotne zwiększenie sprzedaży dla tej grupy klientów jest oferowanie auta z odroczoną spłatą części ceny (np. 50 proc. za rok - z tzw. oprocentowaniem 0 proc.), pomoc w szybkim uzyskaniu kredytu we współpracującym z importerem banku (czasem specjalnie w tym celu utworzonym - z nazwą kojarzącą się bezpośrednio z marką samochodu), maksymalne uproszczenie procedur bankowych, a także rezygnacja z uciążliwych dla nabywcy zabezpieczeń. Uproszczenie bankowych procedur, szybkość podejmowania decyzji kredytowych i niedoskonałe, a czasem wręcz iluzoryczne zabezpieczenia spłaty kredytu rodzą jednak znaczne ryzyko dla finansujących kredyt banków, które, co dziwne, chyba nie do końca zdają sobie z tego sprawę. Iluzoryczne zabezpieczenia Spotykany często w umowach kredytowych zapis, że "kredytobiorca dla zabezpieczenia spłaty kredytu zobowiązuje się przenieść pod warunkiem zawieszającym (chodzi o określoną w umowie zwłokę w spłacie rat kredytu) na bank prawo własności samochoduÉ", jest właśnie przykładem zabezpieczenia iluzorycznego, bo w niektórych przypadkach kompletnie nieskutecznego. Jego skuteczne wykonanie uzależnione jest bowiem wyłącznie od dobrej woli kredytobiorcy. W razie opóźnienia spłaty rat kredytu byłby on zobowiązany do złożenia oświadczenia woli, że przenosi na bank prawo własności samochodu. Cóż jednak zdarzy się w wypadku, gdy kredytobiorca takiego oświadczenia nie chce złożyć albo się od wykonania nałożonego umową obowiązku uchyla? W takich okolicznościach bank może jedynie dochodzić wykonania zobowiązania przed sądem, co jak wiadomo w naszym kraju bywa kosztowne i długotrwałe. Zdarza się (wcale nierzadko), że kłopotliwy kredytobiorca nie spłaca zobowiązań także wobec innych wierzycieli lub nie ma zwyczaju spłacać ich w ogóle. Bywa, że w związku z tym, w postępowaniu egzekucyjnym już prowadzonym z innego tytułu, pojazd, na zakup którego bank udzielił kredytu, zostanie zajęty przez komornika. W takim wypadku bank w oczywisty sposób zostanie zabezpieczenia pozbawiony. Po zajęciu pojazdu przez komornika kredytobiorca przenieść własności pojazdu już nie może, nawet gdyby miał wolę to uczynić. Podobnie wyglądać może opisana wyżej sytuacja w wypadku ogłoszenia upadłości kredytobiorcy, która jest przecież także egzekucją, tyle że prowadzoną w imieniu wszystkich wierzycieli. Ucieczka w upadłość W żaden sposób nie zabezpieczają już także banków powszechnie stosowane w umowach kredytowych wprost lub w załączonych do umowy regulaminach zapisy o możliwości natychmiastowego rozwiązania umów, gdyby kredytobiorca stał się podmiotem postępowania upadłościowego lub naprawczego. Z chwilą wejścia w życie nowego prawa upadłościowego i naprawczego - ustawy z 28 lutego 2003 r. (Dz. U. nr 60, poz. 535) obowiązującej od 1 października 2003 r. zapisy takie, na mocy jej art. 83 stały się nieważne z mocy prawa. Upadły kredytobiorca nie jest zdolny także złożyć w takiej sytuacji bankowi oświadczenia o przeniesieniu na bank prawa własności czegokolwiek, np. samochodu, bo z chwilą ogłoszenia upadłości z mocy prawa został pozbawiony prawa dysponowania swoim majątkiem. Jego samochód wejdzie więc w skład masy upadłości, bankowi zaś z tytułu niespłaconego kredytu przysługiwać będzie jedynie możliwość zgłoszenia sędziemu komisarzowi wierzytelności. Skutecznym zabezpieczeniem spłaty kredytu, także w sytuacji egzekucji wszczętej przeciwko kredytobiorcy z innego tytułu lub jego upadłości byłoby ustanowienie zastawu rejestrowego albo zawarcie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie. Oba te sposoby są jednak uciążliwe dla kredytobiorcy i stąd niekorzystne marketingowo. Sprzedawcy samochodów i finansujące kredyty banki muszą się więc zdecydować, na czym im bardziej zależy - na wzroście sprzedaży czy bezpieczeństwie transakcji. Mirosław A. Kamiński Autor jest syndykiem, członkiem Stowarzyszenia Praktyków Prawa Upadłościowego i Likwidatorów, rzecznikiem prasowym Ogólnopolskiej Federacji Stowarzyszeń Syndyków i Likwidatorów |